Όταν το μυαλό και οι σκέψεις υπονομεύουν τον ιδιοκτήτη τους, αντί να τον υποστηρίζουν (μέρος 1ο)

Όταν το μυαλό και οι σκέψεις υπονομεύουν τον ιδιοκτήτη τους, αντί να τον υποστηρίζουν (μέρος 1ο): Ζώντας κάτι η σκέψη :”μου αρέσει, εδώ, τώρα” επιτρέπει την ευχαρίστηση και την ευτυχία. Αντίθετα η σκέψη :”άλλοι κάνουν ταξίδια (ή κάνουν αυτό και εκείνο) και περνούν ωραία “, προκαλεί κύματα απογοήτευσης και ματαίωσης. Η σκέψη του εντοπισμού του ωραίου στον τωρινό χωρόχρονο, καθορίζει την αίσθηση της επάρκειας. Αντίθετα με τον εντοπισμό κάθε έλλειψης παράγεται δυστυχία. Το μυαλό οργανώνεται να εντοπίζει τι λείπει αντί να ανιχνεύει τι υπάρχει. Με αυτό τον τρόπο τελικά το μυαλό διαπιστώνει την ευτυχία ή την δυστυχία. Συνεπώς, τις περισσότερες φορές ευτυχία ή δυστυχία, είναι αυτό που ζούμε ή τελικά αυτό που ερμηνεύουμε;