Οι αξιολογήσεις που κάνουμε, λειτουργούν για το μυαλό μας όπως οι συντεταγμένες : μας πάνε όπου ζητήσαμε. Συνεπώς είναι πολύ σημαντικό να είμαστε ακριβολόγοι αποφεύγοντας τις λανθασμένες νοηματοδοτήσεις. Ας πάρουμε για παράδειγμα την έννοια “ψυχραιμία”. Κανονικά σημαίνει την ορθολογιστική θεώρηση της πραγματικότητας και την επιλογή αντίστοιχης συμπεριφοράς απέναντι σε ένα ερέθισμα, που ήρεμα ΑΠΕΜΠΛΕΚΕΙ το άτομο. Ψυχραιμία δεν είναι λοιπόν η μη αντίδραση και η παρατεταμένη ανοχή σε ένα βλαπτικό ερέθισμα. Για παράδειγμα: η μη αντίδραση σε επώδυνο ερέθισμα (πχ τσίμπημα βελόνας) σε ασθενή της μονάδας εντατικής νοσηλείας δεν ερμηνεύεται φυσικά ως ψυχραιμία, αλλά ως μη αντίδραση λόγω καταστολής. Στο βλαπτικό ερέθισμα η υγιής αντίδραση είναι η….. αντίδραση και όχι η ανοχή. Η αντίδραση αυτή χρειάζεται να επιλέγεται με βάση την ένταση του ερεθίσματος από ένα συμπεριφορικό ρεπερτόριο. Η ανοχή επιτρέπει την προσαρμογή του ατόμου στο ερέθισμα, στο να το συνηθίσει και σε ορισμένες περιπτώσεις εκεί οφείλεται η αλλοτρίωση του Ανθρώπου. Έτσι ένας που πιστεύει ότι σε μια βλαπτική για τον ίδιο συνθήκη, δείχνει ψυχραιμία νοηματοδοτώντας εσφαλμένα την υποτακτική του στάση, θα επιτρέπει στον εαυτό του να παραμένει παραπάνω στο διαβρωτικό περιβάλλον, αρρωσταίνοντας, αφού θα καταπνίγει τις εσωτερικές του αντιδράσεις.
Οι αξιολογήσεις…
