Ενοχοποίηση

Η ενοχοποίηση είναι επιτυχημένο μέσο χειραγώγησης τόσο του ατόμου όσο και μιας μικρής ή και μεγαλύτερης ομάδας ανθρώπων. Έτσι, με υπεργενικεύσεις, ένα γεγονός τεχνητά, αποκτά συντριπτικές διαστάσεις πνίγοντας στην αφάνεια κάθε καλό. Το “μαζί τα φάγαμε”, ως παράδειγμα μαζικής ενοχοποίησης εξαφανίζει τον μέσο εργαζόμενο, τον έντιμο επιστήμονα, τον δάσκαλο που αγαπά την εργασία του, τον γιατρό , τον συνεπή επαγγελματία, τον μετρημένο δανειολήπτη κοκ που δεν καταχράστηκε, που υπήρξε συνεπής, που εργάζεται. Έτσι γίνονται συνένοχοι όλοι. Ποιος είναι ο σκοπός; η σιωπή του ενόχου. Αν πειστείς ότι είσαι ένοχος, σιωπάς, δείχνοντας αποδοχή στη ποινή σου,αφού την θεωρείς δίκαιη. Άλλο εργαλείο χειραγώγησης είναι πάλι μέσω της υπεργενίκευσης, η εκπομπή αρνητισμού και ρηχότητας με μαζικό τρόπο. Έτσι τεχνητά θα εμφανιστεί το περιθωριακό, το ακραίο, ως συχνό προκαλώντας το ψευδές συμπέρασμα ότι “Ο κόσμος είναι χάλια”, “ότι χάλασε ο κόσμος “. Προβάλλεται, επίμονα, αυτή η εκδοχή ενός σηπτικού κόσμου περιπτωσιολογικά υποστηριζόμενη “από αυτό και εκείνο” το νοσηρό περιστατικό, με μικρή αναφορά στης μεγαλύτερης κλίμακας και έντασης έργα καθημερινής (επιμονής) αξιοπρέπειας & αλληλεγγύης. Βαθμιαία προκαλείται μαζική απελπισία, αδιέξοδο, ατονία. Αναρωτήσου : Φαίνεται έτσι, είναι έτσι;